Προσφιλεῖς ἀδελφοί καί ἀδελφές,
Πολύτιμοι νέοι καί παιδιά,
Ταξιδεύσαμε ἐδῶ γιά νά σᾶς κοιτάξουμε στά μάτια, νά ἀκούσουμε τίς φωνές σας καί νά σφίξουμε τά χέρια σας. Ταξιδεύσαμε ἐδῶ γιᾶ νά σᾶς ποῦμε ὅτι ἐνδιαφερόμαστε γιά ἐσᾶς. Ἦλθαμε ἐδῶ διότι ὁ κόσμος δέν σᾶς ξέχασε.
Μέ τούς ἀδελφούς μας τόν Πάπα Φραγκῖσκο καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο εἴμαστε ἐδῶ σήμερα γιά νά ἐκφράσουμε τήν ἀλληλεγγύη μας καί τήν ὑποστήριξή μας γιά τόν Ἑλληνικό λαό ὁ ὁποῖος σᾶς δέχθηκε καί σᾶς ἐφρόντισε. Καί εἶμαστε ἐδῶ γιά νά σᾶς ὑπενθυμίσουμε ὅτι -ἀκόμη καί ὅταν οἱ ἄνθρωποι μᾶς ἀποστρέ-φωνται- παρ᾿ ὅλα αὐτά «Ὁ Θεός εἶναι ἡ καταφυγή καί ἡ δύναμή μας∙ Ὁ Θεός εἶναι ἡ βοήθειά μας στίς ταλαιπωρίες μας. Ἑπομένως, δέν θά φοβηθοῦμε» (Ψαλμ., 45, 2-3).
Γνωρίζουμε ὅτι ἦλθατε ἀπό τόπους ἐμπόλεμους, πεινασμένοι καί ὑποφέροντες. Γνωρίζουμε ὅτι οἱ καρδιές σας εἶναι γεμάτες ἀπό ἀγωνία γιά τίς οἰκογένειές σας. Γνωρίζουμε ὅτι ἀναζητεῖτε ἕνα ἀσφαλέστερο καί φωτεινότερο μέλλον.
Δακρύσαμε ὅταν εἴδαμε τήν Μεσόγειο θάλασσα νά γίνεται τάφος γιά τούς ἀγαπημένους σας. Δακρύσαμε ὅταν γίναμε μάρτυρες τῆς συμπαθείας καί εὐαισθησίας τῶν κατοίκων τῆς Λέσβου καί τῶν ἄλλων Νησιῶν. Ἀλλά δακρύσαμε ἐπίσης ὅταν εἴδαμε τήν σκληροκαρδία τῶν συνανθρώπων μας - τῶν ἀδελφῶν σας- νά κλείνουν τά σύνορα καί νά γυρίζουν τήν πλάτη τους.
Αὐτοί πού σᾶς φοβοῦνται δέν σᾶς κοίταξαν στά μάτια. Αὐτοί πού σᾶς φοβοῦνται δέν βλέπουν τά πρόσωπά σας. Αὐτοί πού σᾶς φοβοῦνται δέν βλέπουν τά παιδιά σας.
Ξεχνοῦν ὅτι ἡ ἀξιοπρέπεια καί ἡ ἐλευθερία ὑπερβαίνουν τόν φόβο καί τόν διαχωρισμό. Ξεχνοῦν ὅτι ἡ μετανάστευση δέν εἶναι
θέμα τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τῆς Βόρειας Ἀφρικῆς, τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἑλλάδος. Εἶναι ἕνα πρόβλημα παγκόσμιο.
Ὁ κόσμος θά κριθῇ ἀπό τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο σᾶς συμπεριφέρθηκε. Καί ὅλοι θά εἴμαστε ὑπόλογοι γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἀντιμετωπίζουμε τήν κρίσι καί τήν σύγκρουσι στίς περιοχές ἀπό τίς ὁποῖες προέρχεστε.
Ἡ Μεσόγειος θάλασσα δέν θά ἔπρεπε νά εἶναι τάφος. Εἶναι χῶρος ζωῆς, σταυροδρόμι πολιτισμῶν, χῶρος ἀνταλλαγῆς καί διαλόγου. Προκειμένου νά ἐπανεύρῃ τήν ἀρχική της κλῆσι, ἡ Mare Nostrum, καί ἰδιαιτέρως τό Αἰγαῖο πέλαγος, ὅπου συναχθήκαμε σήμερα, πρέπει νά εἶναι θάλασσα εἰρήνης. Προσευχόμαστε ὥστε οἱ συγκρούσεις στή Μέση Ἀνατολή, οἱ ὁποῖες βρίσκονται στή ρίζα τῆς μεταναστευτικῆς κρίσεως, θά παύσουν σύντομα καί ὅτι ἡ εἰρήνη θά ἀποκατασταθῇ. Προσευχόμαστε γιά ὅλο τόν κόσμο αὐτῆς τῆς περιοχῆς. Θά θέλαμε νά ἐπισημάνουμε ἰδιαιτέρως τήν δραματική κατάστασι τῶν χριστιανῶν εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν, καθώς ἐπίσης καί τῶν ἄλλων ἐθνικῶν καί θρησκευτικῶν μειονοτήτων αὐτῆς, πού χρειάζονται ἄμεση δράσι ἐάν δέν θέλουμε νά τίς δοῦμε νά ἐξαφανίζωνται.
Ὑποσχόμαστε ὅτι δέν θά σᾶς ξεχάσουμε ποτέ. Δέν θά σταματήσουμε ποτέ νά μιλοῦμε γιά σᾶς. Καί σᾶς διαβεβαιώνουμε ὅτι θά κάνουμε τό πᾶν γιά νά ἀνοίξουμε τά μάτια καί τίς καρδιές τοῦ κόσμου.
Ἡ εἰρήνη δέν εἶναι τό τέλος τῆς ἱστορίας. Ἡ εἰρήνη εἶναι ἡ ἀρχή μιᾶς Ἱστορίας συνδεδεμένης μέ τό μέλλον. Ἡ Εὐρώπη πρέπει νά τό γνωρίζῃ καλύτερα ἀπό ὁποιαδήποτε ἄλλη Ἤπειρο.
Αὐτό τό ὄμορφο νησί στό ὁποῖο βρισκόμαστε τώρα ἀκριβῶς εἶναι μία τελεία στό χάρτη.
Γιά νά ἐπιβληθῇ στόν ἄνεμο καί τή θαλασσοταραχή, ὁ Ἰησοῦς, σύμφωνα μέ τό Εὐαγγέλιο τοῦ Λουκᾶ, πρόσταξε τόν ἄνεμο νά σταματήσῃ ἐντελῶς ὄταν τό σκάφος πού βρισκόταν Αὐτός καί οἱ μαθητές Του κινδύνευε. Τελικά, ἡ ἠρεμία διαδέχθηκε τήν καταιγίδα.
Ὁ Θεός νά σᾶς εὐλογῇ. Ὁ Θεός νά σᾶς προστατεύῃ. Καί ὁ Θεός νά σᾶς ἐνδυναμώνῃ.
