martes, 24 de junio de 2025

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ | ANUNCIO DE LOS OBISPOS ORTODOXOS EN ESPAÑA Y PORTUGAL | ANNOUNCEMENT OF THE ORTHODOX BISHOPS IN SPAIN AND PORTUGAL

 Following in ESP and ENG





ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
ΕΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

 

Οι Ορθοδόξοι επίσκοποι σε Ισπανία και Πορτογαλία αναπέμπουν προσευχητικές δεήσεις προς τον Οικτίρμονα και Ελεήμονα Θεό ώστε να αναπαύσει τις ψυχές των θυμάτων της άδικης αιματηρής τρομοκρατικής επίθεσης στον Ορθόδοξο ναό του Προφήτου Ηλιού στην Δαμασκό και να υπενθυμίσουν την φωνή του Προδρόμου, του οποίου την γέννηση εορτάζει σήμερα σύμπας ο χριστιανικός κόσμος, Μετανοείτε! Η λέξη μετάνοια έχει να κάνει με την αλλαγή τρόπου σκέψης, πράξης και στάσης ζωής του καθενός μας και απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα. Όπως ακριβώς και ο Πρόδρομος απηύθυνε το «Μετανοείτε» σε όλους τους ανθρώπους.

Τα μαύρα σύννεφα των αιματηρών πολέμων οι οποίοι  επεκτείνονται πλέον σε πολλές περιοχές του κόσμου (Ουκρανία, Παλαιστίνη, Ισραήλ, Ιράν κτλ) κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για μια γενικευμένη παγκόσμια σύρραξη.

Μη γενοιτο!  Ίλεως ημίν Κύριε!  Μη γένοιτο! Δος ημίν την σην ειρήνην!

24.VI.2025

+ Βησσαρίων, Μητροπολίτης Ισπανίας και Πορτογαλίας (Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως)

+ Νέστωρ, Μητροπολίτης εν Ισπανία και Πορτογαλία (Πατριαρχείο Μόσχας)

+ Τιμόθεος, Επίσκοπος εν Ισπανία και Πορτογαλία (Πατριαρχείο Ρουμανίας)

+ Πέτρος, βοηθός Επίσκοπος του Ορθόδοξης Ρωσικής Επισκοπής εν Ισπανία και Πορτογαλία

+ Θεόφιλος, βοηθός Επίσκοπος της Ορθόδοξης Ρουμανικής Επισκοπής εν Ισπανία και Πορτογαλία

  --==+==--

ANUNCIO DE LOS OBISPOS ORTODOXOS
EN ESPAÑA Y PORTUGAL

Los Obispos Ortodoxos de España y Portugal están enviando plegarias al Dios Misericordioso y Compasivo para que haga descansar las almas de las víctimas del injusto y sangriento atentado terrorista contra la Iglesia Ortodoxa del Profeta Elías en Damasco y recuerdan la voz del Bautista, cuyo nacimiento celebra hoy el mundo cristiano: ¡Arrepentíos! La palabra arrepentimiento tiene que ver con un cambio de pensamiento, de acción y de actitud de vida para cada uno de nosotros y se dirige a toda la humanidad. Así como el Bautista dirigió «Arrepentíos» a todos los hombres.

Las nubes negras de guerras sangrientas que se extienden ahora por muchas regiones del mundo (Ucrania, Palestina, Israel, Irán, etc.) hacen sonar la alarma de un conflicto mundial generalizado.

¡Que no suceda!  ¡Ten piedad de nosotros, Señor!  ¡Que no suceda! ¡Concédenos tu paz!

 24.VI.2025

+Bessarión, Arzobispo Metropolitano de España y Portugal (Patriarcado Ecuménico de Constantinopla)

+Néstor, Arzobispo Metropolitano en España y Portugal (Patriarcado de Moscú)

+Timotei, obispo en España y Portugal (Patriarcado de Rumania)

+Pedro, obispo auxiliar del Obispado Ortodoxo Ruso en España y Portugal

+Teofil, obispo auxiliar del Obispado Ortodoxo Rumano en España y Portugal

 

 --==+==--

ANNOUNCEMENT OF THE ORTHODOX BISHOPS
IN SPAIN AND PORTUGAL

The Orthodox Bishops in Spain and Portugal are sending out prayerful supplications to the Merciful and Merciful God to rest the souls of the victims of the unjust bloody terrorist attack on the Orthodox Church of the Prophet Elijah in Damascus and to recall the voice of the Baptist, whose birth the Christian world is celebrating today, Repent! The word repentance has to do with a change of thought, action and attitude of life for each of us and is addressed to all humanity. Just as the Baptist addressed ‘Repent’ to all people.

The dark clouds of bloody wars which are now spreading to many regions of the world (Ukraine, Palestine, Israel, Iran, etc.) are sounding the alarm of a generalized world conflict.

Not to happen!  Have mercy on us, Lord!  Not to happen! Grand us your peace!

24.VI.2025 

+ Metropolitan Archbishop Bessarion of Spain and Portugal (Ecumenical Patriarchate of Constantinople)

+ Metropolitan Nestor in Spain and Portugal  (Patriarchate of Moscow)

+ Bishop Timothy in Spain and Portugal (Patriarchate of Romania)

+ auxiliary Bishop Peter of the Orthodox Russian diocese in Spain and Portugal  

+ auxiliary Bishop Theofil of the Orthodox Rumanian diocese in Spain and Portugal  




Φωτο | imagen | photo:

Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, 14ος αι.
Τμήμα ψηφιδωτού Βασιλικής Αγίου Μάρκου, Βενετία (τώρα, Μουσείο Βασιλικής)

San Juan Bautista, siglo XIV.
Parte del mosaico de la Basílica de San Marcos, Venecia (actualmente, Museo de la Basílica)

Saint John the Baptist, 14th century
Fragment from the mosaics of the Basilica of St Mark, Venice (now, Basilica Museum)



Νίκαια 325-2025 Ανάμνηση Α' Οικουμενικής Συνόδου | Nicea 325-2025 Conmemoración del Primer Concilio Ecuménico | Nicea 325-2025 Commemoration of the First Ecumenical Council


following in ESP and ENG  

Ως γνωστόν η ανά την Οικουμένη χριστιανοσύνη και ιδιαίτερα η Ορθόδοξη Εκκλησία, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η Αγγλικανική Κοινωνία εορτάζουν την επέτειο των 1700 χρόνων από την σύγκλιση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου στην Νίκαια. Στο πλαίσιο αυτής της επετείου στην Ισπανία αλλά και στην Πορτογαλία διάφορες Ρωμαιοκαθολικές επισκοπές  διοργανώνουν λατρευτικές συνάξεις ή και συνέδρια.
Στην Ρ/Κ επισκοπή της Κόρδοβας, από τις 10 έως τις 13 Ιουνίου, διοργανώθηκε επιστημονικό συνέδριο με τίτλο «Σύμβολο: Το φως της Νικαίας» με επίκεντρο την προσωπικότητα του Οσίου Κορδούης καθώς και οικουμενική λατρευτική σύναξη που έλαβε χώρα στον περίφημο καθεδρικό ναό της Κόρδοβας την 13η Ιουνίου.


Την Ορθόδοξο Εκκλησία εκπροσώπησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις Μεταρρυθμισμένες Εκκλησιές η Αγγλικανική Κοινωνία και η Ευαγγελική Εκκλησία ενώ υπήρξε και η παρουσία των εκπροσώπων των Ορθοδόξων Πατριαρχείων Μόσχας και Ρουμανίας.



Ο Σεβασμιώτατος ποιμενάρχης μας έλαβε μέρος στην οικουμενική λατρευτική αυτή σύναξη κατά την οποία προσέφερε ως δώρο και ευλογία της Μητροπόλεώς μας στον καθεδρικό ναό της Κόρδοβας αγιογραφημένη εικόνα του Αγίου Οσίου, επισκόπου Κορδούης, έργο του αγιογράφου Andrii Babotenko.



Στο τέλος της ακολουθίας, ο Σεβασμιώτατος, ομίλησε κατά προτροπή του Σεβ. Demetrio Fernández και μετέφερε την ευλογία και την αγάπη του Παναγιωτάτου Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και αναφέρθηκε στον Όσιο Κορδούης ως καρπό και άνθος του Αγίου Πνεύματος.



Της συνάξεως προέστη ο επίτιμος επίσκοπος Κόρβοδας Demetrio Fernández, του επισκόπου Κόρδοβας Jesús Fernández González απουσιάζοντος λόγω του αιφνιδίου θανάτου του πατρός του, το πρωί εκείνης της ημέρας. 





Εν συνεχεία ο Σεβασμιώτατος, το Σάββατο 14 Ιουνίου μετέβη στην Λισσαβώνα κατόπιν προσκλήσεως του Αγγλικανού επισκόπου Jorge Pina Cabral, προκαθημένου της Λουσιτανικής Εκκλησίας (Αγγλικανική Κοινωνία) και προέδρου του Συμβουλίου Χριστιανικών Εκκλησιών Πορτογαλίας, ώστε να συμμετάσχει στις προαναφερθείσες εκδηλώσεις για την Σύνοδο της Νικαίας στον καθεδρικό Ναό του Αποστόλου Παύλου.


Ο Σεβασμιώτατος μαζί με τον Ρ/Κ Πατριάρχη Λισσαβώνας Rui I και λοιπών άλλων χριστιανικών ομολογιών, συμπεριλαμβανομένων και των Ορθοδόξων εκπροσώπων των Πατριαρχείων Μόσχας και Ρουμανίας, συμμετείχαν στην προσευχή κατά την διάρκεια της οποίας τον κεντρικό λόγο είχε ο Πατριάρχης Λισσαβώνος και τον καταληκτήριο λόγο ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας αναφερθείς στην σημειολογία της Συνόδου, της Μαρτυρίας και του Φωτός του Χριστού.



Επίσης αναφέρθηκε εκτενώς στην προσωπικότητα του Οσίου επισκόπου Κορδούης ως Αγίου της Ιβηρικής χερσονήσου ο οποίος απετέλεσε βασική μορφή της Συνόδου της Νικαίας.     


ESP

Como es bien sabido, el cristianismo de todo el mundo, y especialmente la Iglesia Ortodoxa, la Iglesia Católica Romana y la Comunión Anglicana, celebran el 1700 aniversario del Primer Concilio Ecuménico de Nicea. En el contexto de este aniversario, en España y Portugal, varias diócesis católicas romanas organizan encuentros y conferencias de devoción.

En la diócesis católica romana de Córdoba, del 10 al 13 de junio, se celebró una conferencia científica titulada "Símbolo: La Luz de Nicea", centrada en la personalidad de Osios de Córdoba, y un encuentro ecuménico de culto celebrado en la célebre Catedral de Córdoba el 13 de junio.

La celebración estuvo presidida por el Obispo emérito de Córdoba, Demetrio Fernández, estando ausente el Obispo de Córdoba Jesús Fernández González debido al repentino fallecimiento de su padre en la mañana de ese día. 

La Iglesia Ortodoxa estuvo representada por el Patriarcado Ecuménico y las Iglesias Reformadas por la Comunión Anglicana y la Iglesia Evangélica, mientras que también estuvieron presentes representantes de los Patriarcados Ortodoxos de Moscú y Rumanía.

Su Eminencia, Nuestro Reverendísimo Pastor participó en este encuentro ecuménico de culto durante el cual ofreció como regalo y bendición de nuestra Metrópolis a la Catedral de Córdoba un icono pintado del Santo Osios, Obispo de Córdoba, obra del hagiógrafo Andrii Babotenko.

Al final del oficio, Su Eminencia tomó la palabra a instancias de Monseñor Demetrio Fernández y transmitió la bendición y el amor de Su Toda Santidad el Patriarca Ecuménico Bartolomé y se refirió a San Osios de Córdoba como fruto y flor del Espíritu Santo.

A continuación, el sábado 14 de junio, Su Eminencia se desplazó a Lisboa, invitado por el obispo anglicano Jorge Pina Cabral, Primado de la Iglesia Lusitana (Comunión Anglicana) y Presidente del Consejo de Iglesias Cristianas de Portugal, para participar en los actos del Concilio de Nicea, ya mencionados, en la catedral lusitana de San Pablo.

Su Eminencia, junto con el R/C Patriarca de Lisboa D. Rui I y otras confesiones cristianas, incluidos los representantes ortodoxos de los Patriarcados de Moscú y Rumanía, participó en la oración durante la cual el Patriarca de Lisboa pronunció el discurso principal y Su Eminencia, Nuestro Reverendísimo Obispo, pronunció el discurso de clausura, refiriéndose a la semiótica del Concilio, el Martirio y la Luz de Cristo.

También se refirió ampliamente a la personalidad de Osios Obispo de Córdoba como santo de la Península Ibérica que fue figura clave del Concilio de Nicea.


ENG

As is well known, Christianity throughout the world and especially the Orthodox Church, the Roman Catholic Church and the Anglican Communion are celebrating the 1700th anniversary of the First Ecumenical Council of Nicea. In the context of this anniversary in Spain and Portugal, various Roman Catholic dioceses organize devotional meetings and conferences.

In the Roman Catholic Diocese of Córdoba, from 10 to 13 June, a scientific conference was held entitled "Symbol: The Light of Nicaea" focusing on the personality of Osios of Córdoba  and an ecumenical worship gathering held in the famous Cathedral of Cordoba on 13 June.

The celebration was presided over by the Bishop emeritus of Córdoba, Demetrio Fernández, Bishop of Córdoba Jesús Fernández González being absent due to the sudden death of his father on the morning of that day. 

The Orthodox Church was represented by the Ecumenical Patriarchate and the Reformed Churches by the Anglican Communion and the Evangelical Church, while representatives of the Orthodox Patriarchates of Moscow and Romania were also present.

His Eminence, Our Most Reverend Pastor took part in this ecumenical worship gathering during which he offered as a gift and blessing of our Metropolis to the Cathedral of Cordoba a painted icon of the Saint Osios, Bishop of Córdoba, work of the hagiographer Andrii Babotenko.

At the end of the service, His Eminence spoke at the prompting of Monsignor Demetrio Fernández and conveyed the blessing and love of His All-Holiness the Ecumenical Patriarch Bartholomew and referred to Saint Osios of Córdoba as the fruit and flower of the Holy Spirit.

Then, on Saturday, June 14, His Eminence went to Lisbon at the invitation of the Anglican Bishop Jorge Pina Cabral, Primate of the Lousitanian Church (Anglican Communion) and President of the Council of Christian Churches of Portugal, in order to participate in the aforementioned events for the Council of Nicea at the Lousitanian Cathedral of St.Paul.

His Eminence, together with R/C Patriarch Rui I of Lisbon and other Christian denominations, including the Orthodox representatives of the Patriarchates of Moscow and Romania, participated in the prayer during which the Patriarch of Lisbon gave the main speech and His Eminence, Our Most Reverend Bishop, gave the closing speech, referring to the semiotics of the Council, the Martyrdom and the Light of Christ.

He also referred extensively to the personality of Osios Bishop Cordoba as a saint of the Iberian Peninsula who was a key figure of the Council of Nicea.

viernes, 20 de junio de 2025

Μνήμη Μητροπολίτου Ιερεμίου | Εn memoria del Metropolitano Jeremías

Following in ESP and ENG



GRE

Η Μητρόπολή μας προσεύχεται για την ανάπαυσης της ψυχής του μακαριστού μητροπολίτου Αγκύρας Ιερεμίου του από Γαλλίας (1988-2003) και Ελβετίας (2003-2018).

Ο μακαριστός υπήρξε ποιμενάρχης των χωρών της επαρχίας μας όταν ακόμα ήταν μέρος της Μητροπόλεως Γαλλίας πριν την αποκοπή της από αυτήν το 2003 και την ίδρυση της Μητροπόλεώς μας από την Μητέρα Εκκλησία.

Ο Ποιμενάρχης μας έτρεφε βαθύτατο σεβασμό για τον μακαριστό μητροπολίτη Ιερεμία καθότι διακόνησε την Ορθόδοξη κοινότητα της Άγκυρας κατά την διάρκεια της αρχιερατείας του μακαριστού μέχρι και της εκλογής αυτού (2018-2021) ως Μητροπολίτη Ισπανίας και Πορτογαλίας.

Ο μακαριστός διακρινόταν όχι μόνο για τον γλυκό τρόπο ψαλσίματος αλλά και για την γλυκύτητα της ψυχής του και την βαθειά του πίστη.    

Η μνήμη του να είναι αιωνία.


ESP

Nuestra Metrópolis reza por el descanso del alma del difunto Metropolita Ieremias de Ankara, de Francia (1988-2003) y de Suiza (2003-2018).

El difunto fue pastor de los países de nuestra Provincia cuando aún formaba parte de la Metrópolis de Francia antes de su separación de ésta en 2003 y del establecimiento de nuestra Metrópolis por la Madre Iglesia.

Nuestro Pastor sentía un profundo respeto por el difunto Metropolitano Ieremias porque sirvió a la comunidad ortodoxa de Ankara durante el primado del difunto hasta su elección (2018-2021) como Metropolitano de España y Portugal.

El difunto se distinguía no solo por su dulce forma de cantar, sino también por la dulzura de su alma y su profunda fe.   

Que su memoria sea eterna.

 

ENG

Our Metropolis prays for the repose of the soul of the late Metropolitan Ieremias of Ankara, of France (1988-2003) and Switzerland (2003-2018).

The late was pastor of the countries of our Province when it was still part of the Metropolis of France before its separation from it in 2003 and the establishment of our Metropolis by the Mother Church.

Our Pastor had a deep respect for the late Metropolitan Ieremias because he served the Orthodox community of Ankara during the primacy of the late until his election (2018-2021) as Metropolitan of Spain and Portugal.

The late was distinguished not only for his sweet way of chanting but also for the sweetness of his soul and his deep faith.   

May his memory be eternal.

domingo, 1 de junio de 2025

Ποιμαντική Παρουσία Σεβασμιωτάτου (Μ. Εβδομάδα και Πασχάλια Περίοδος) | Pastoral Presence of His Eminence (Holy Week and Easter season)

 Following in English 

Ποιμαντική Παρουσία Σεβασμιωτάτου
(Μ. Εβδομάδα και Πασχάλια Περίοδος)


Ο Σεβασμιώτατος Ποιμέναρχης μας , κατά την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα, προέστη των Ιερών ακολουθιών στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Ανδρέου και Δημητρίου Μαδρίτης σε κλίμα κατάνυξης και με την παρουσία πολυπληθούς, πολυεθνικού εκκλησιάσματος που παρά τις άστατες καιρικές συνθήκες, πλήρωσαν τόσο τον Ναό όσο και τον περίβολό του.  











Ιδιαιτέρως τιμητική ήταν η παρουσία της Εξοχ. Πρέσβεως της Ελληνικής Δημοκρατίας κας Αγλαΐας Μπαλτά  όπως και του Εξοχ. Πρέσβεως της Κυπριακής Δημοκρατίας Μιχάλη Ιωάννου μαζί με τους οικείους τους.



Το ιερό αναλόγιο διακονήσαν με αγάπη , όπως πάντα , φιλακόλουθοι νέοι  , ενορίτες του καθεδρικού , υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του μουσικολ. κ. Ιωάννη Μεσσαλά εξ Ελλάδος ενώ η ορθόδοξη κοινότητα της Μαδρίτης πρωτοστάτησε στις ετοιμασίες για τον ευπρεπισμό του ναού καθ’ όλη την διάρκεια αυτής της περιόδου.



Την Κυριακή του Πάσχα, προσκεκλημένος του Αρχιεπισκόπου Μαδρίτης Σεβ. Καρδιναλίου José Cobo, μετέβη στον Ρ/Κ Καθεδρικό ναό της Santa Maria le Real de la Almudena της Μαδρίτης, όπου και παρέστη συμπροσευχόμενος στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία. Με προτροπή του Σεβ. Καρδιναλίου ομίλησε επίκαιρα στο εκκλησίασμα μεταφέροντας τις αναστάσιμες ευχές της ΑΘΠ του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου. 
Προ της απολύσεως προσέφερε στον Σεβ. Καρδινάλιο, ως πασχάλιο δώρο και επ’ ελπίδι του κοινού Ποτηρίου, μία εικόνα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, έργο του πρόσφυγα ουκρανού αγιογράφου Andrii Babotenko.  








Την Δευτέρα του Πασχα μετέβη στην ιστορική πόλη της Σεγόβια και τέλεσε την Θεία Λειτουργία στην προσφάτως παραχωρηθείσα Ρ/Κ εκκλησία της Θεοτόκου (Santa Maria de la Misericordia, 17ος αι.) στην οποία διοργανώνεται η εκεί ορθόδοξος (βουλγαρόφωνη) ενορία τιμώμενη στο όνομα της Κυρίας Θεοτόκου της Ελεούσσης.




Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και με αφορμή του αγγέλματος της εκδημίας της Α.Α. του Πάπα Φραγκίσκου, επεσκέφθη τον Θεοφ. Ρ/Κ επίσκοπο της Σεγόβια
Jesús Vidal όπου και τον εξέφρασε τα συλλυπητήριά του. 


Την Τρίτη του Πάσχα, ο Σεβασμιώτατος συνοδευόμενος από τον Πρωτοσύγκελό του πανοσιολ. αρχιμ. Θεοφύλακτο Βίτσο, επισκέφτηκε την Νουτσιατούρα της Μαδρίτης όπου υπέγραψε στο βιβλίο συλλυπητηρίων εις μνήμη του Πάπα Φραγκίσκου, μεταφέροντας τις  ευχές της Μητρός Εκκλησίας και ιδιαιτέρως της ΑΠΘ του Οικουμενικού μας Πατριάρχου.



Την Κυριακή του Θωμά βρέθηκε στην Βαρκελώνη όπου τέλεσε την Αναστάσιμη θεία λειτουργία στην ορθόδοξο ενορία του Αγίου Νεκταρίου και προ της απολύσεως χειροθέτησε  σε πρωτοπρεσβύτερο της Μητροπόλεώς μας τον π. Leonid Pavlyuk εφημέριο της ουκρανικής ενορίας του Αγ. Ανδρέου.




Την Κυριακή 18 Μαίου, ο Σεβασμιώτατος μετέβη στην Ποντιφική βασιλική του Αρχαγγέλου Μιχαήλ Μαδρίτης και παρέστη στην Θεία Λειτουργία του τελέστηκε με αφορμή την ενθρόνιση  της ΑΑ του Πάπα Λέοντος ΙΔ’ και την ολοκλήρωση της αποστολής του Εξοχ. Αποστολικού Νουντσίου Bernardito Auza στην Ισπανία και την Ανδρόρα, και προ της αναλήψεως της νέας του θέσης ως Αποστολικού Νουντσίου πάρα την Ε.Ε. και εκπροσωπήθηκε από τον Πανοσιολ. Πρωτοσύγκελό του στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που έλαβε την Δευτέρα 19 Μαΐου στην Νουντσιατούρα της Μαδρίτης.

Την 25η Μαΐου, Κυριακή του Τυφλού τέλεσε την Θεία Λειτουργία στην Ορθόδοξο Ουκρανική ενορία του Αγίου Πρίγκηπα Βλαδίμηρου στην Μαδρίτη.  




Pastoral Presence of His Eminence
(Holy Week and Easter Season)

His Eminence, our Pastor, during Holy and Great Week, presided over the Holy Services at the Cathedral of Saints Andrew and Demetrios of Madrid in a climate of devotion and in the presence of a large, multi-ethnic congregation who, despite the unstable weather conditions, filled both the Church and its courtyard.  

The presence of Her Excellency the Ambassador of the Hellenic Republic Mrs. Aglaia Balta, as well as His Exc. the Ambassador of the Republic of Cyprus Michael Ioannou together with their families, was particularly honourable.

The holy lectern was served with love, as always, by young people, parishioners of the cathedral, under the inspired guidance of the music director, Mr. John Messalas from Greece, while the Orthodox community of Madrid took the lead in the preparations for the decoration of the cathedral throughout this period.

On Easter Sunday, invited by His Emonence the Archbishop of Madrid, Cardinal José Cobo, went to the R/C Cathedral of Santa Maria le Real de la Almudena in Madrid, where he attended and prayed in the Easter Mass. At the urging of H.E. the Cardinal,  he spoke to the congregation, conveying the resurrectional blessings of H.A.H. the Ecumenical Patriarch Bartholomew. Before the dismissal,  presented to the Cardinal, as an Easter gift and in the hope of the common Chalice, an icon of Our Lord Jesus Christ, work of the refugee Ukrainian hagiographer Andrii Babotenko.

On Easter Monday, he visited the historic city of Segovia and celebrated Mass in the recently granted R/C Church of the Virgin Mary (Santa Maria de la Misericordia, 17th century) in which the Orthodox (Bulgarian-speaking) parish there is organized in honor of Our Lady, the Eleoussa.

After the end of the Divine Liturgy and on the occasion of the Angelus of the demise of H.H. Pope Francis, he visited His Excelency the R/C bishop of Segovia Jesús Vidal, where he expressed his condolences.

On Easter Tuesday, accompanied by his chancellor, the most reverend Archimandrite Theophylactos Vitsos, visited the Nucciatura of Madrid where he signed the book of condolences in memory of H.H. Pope Francis, conveying the blessings of the Mother Church and especially of our Ecumenical Patriarch.

On the Sunday of Thomas, visited Barcelona where he celebrated the Easter Mass in the Orthodox parish of St.Nektarios and before the dismissal he ordained Fr. Leonid Pavlyuk, vicar of the Ukrainian parish of St.Andrew, as Protopresbyter of our Metropolis.

On Sunday, May 18, His Eminence went to the Pontifical Basilica of Archangel Michael of Madrid and attended the Divine Liturgy celebrated on the occasion of the enthronement of  H.H. Pope Leo XIV and the completion of the mission of His Excellency the Apostolic Nuncio to Spain and Andorra Mons. Bernardito Auza, and before assuming his new position as Apostolic Nuncio to the EU, and was represented by his most reverend chancellor,  at the farewell reception he received on Monday 19 May at the Nunciatura in Madrid.

On May 25, Sunday of the Blind, he celebrated the Divine Liturgy at the Orthodox Ukrainian parish of St. Prince Vladimir in Madrid.



sábado, 31 de mayo de 2025

Encíclica Patriarcal e Sinodal Por ocasião do 1700º aniversário do Primeiro Concílio Ecumênico de Niceia

 


Prot. No. 335

+ B A R T H O L O M E U

Pela Graça de Deus, Arcebispo de Constantinopla-Nova Roma
e Patriarca Ecumênico

À Plenitude da Igreja: que a graça e a paz de Deus estejam convosco!

 

Elevemos um hino de ação de graças ao Deus todo-poderoso, onisciente e cheio de bondade, consubstancial em Trindade, que se dignou conceder ao Seu povo a graça de alcançar o 1700º aniversário do Primeiro Concílio Ecumênico de Niceia. Este concílio prestou um testemunho espiritual decisivo da fé autêntica no Verbo divino — eterno, sem princípio e verdadeiramente consubstancial ao Pai — “que por nós, seres humanos, e para a nossa salvação, desceu dos céus, encarnou-se, fez-se homem, padeceu, ressuscitou ao terceiro dia, subiu aos céus e virá novamente para julgar os vivos e os mortos.”

          O Concílio de Niceia representa uma expressão da natureza sinodal da Igreja, sendo o ápice de sua “conciliaridade primitiva”, inseparavelmente ligada à realização eucarística da vida eclesial, bem como à prática de se reunir para deliberar “unânimes” (Atos 2,1) sobre questões do momento. O Concílio de Niceia também marca o surgimento de uma nova estrutura conciliar — os Concílios Ecumênicos — que viriam a ser decisivos para o desenvolvimento da vida da Igreja.

É digno de nota que um Concílio Ecumênico não constitui uma “instituição permanente” na vida da Igreja, mas sim um “evento extraordinário”, convocado em resposta a uma ameaça específica à fé, com o objetivo de restaurar a unidade rompida e a comunhão eucarística.

          O fato de o Concílio de Niceia ter sido convocado pelo imperador, de Constantino, o Grande, ter participado de suas deliberações e acolhido suas decisões com status de lei imperial, não o torna “um sínodo imperial”. Foi, sem dúvida, um “evento eclesiástico”, por meio do qual a Igreja, guiada pelo Espírito Santo, decidiu sobre seus assuntos internos, enquanto o imperador implementava o princípio: “Dai a César o que é de César e a Deus o que é de Deus” (Mt. 22:21).

          Diante da heresia ariana, a Igreja, em concílio, formulou a essência de sua fé, que é vivida de forma ininterrupta. O Filho e Verbo de Deus, preeterno, “consubstancial ao Pai... Deus verdadeiro de Deus verdadeiro”, por meio de Sua encarnação, salva a humanidade da escravidão ao inimigo e nos abre o caminho da deificação pela graça. “Ele se fez homem para que nós nos tornássemos divinos.”[1] O Símbolo de Niceia proclama a firme convicção de que a contínua divergência herética constitui uma negação da possibilidade de salvação humana. Nesse sentido, não se trata simplesmente de uma declaração teórica, mas de uma confissão de fé, assim como todos os textos dogmáticos da Igreja — uma genuína expressão da verdade viva que nela habita e por meio dela se manifesta.

          De particular importância teológica é o fato de que a base do Símbolo Sagrado “Cremos...” se baseia por um símbolo batismal local, ou por um grupo desses símbolos. Sendo o autêntico portador da perene autoconsciência da Igreja, o Concílio recapitula e reafirma o depósito apostólico preservado pelas Igrejas locais. Atanásio, o Grande, menciona que os Padres Sinodais, “em questões de fé, não escrevem ‘Pareceu-nos...’, mas sim ‘É assim que a Igreja católica crê’; e imediatamente confessaram o que creem, a fim de demonstrar que nada de novo foi descoberto naquilo que escreveram, mas que sua disposição de espírito é apostólica, ou seja, exatamente como os Apóstolos ensinaram.”[2] A convicção dos Padres divinamente inspirados era que nada foi acrescentado à fé dos Apóstolos, e que o verdadeiro Símbolo ecumênico de Niceia constitui uma proclamação da tradição comum da Igreja católica. Os Padres Conciliares, que a Igreja Ortodoxa dignamente honra e celebra como “fiéis guardiões das tradições apostólicas,” adotaram o termo filosófico “essência” (e seu derivado “consubstancial”) para expressar a fé ortodoxa acerca da divindade do Verbo — a qual Ario negava — e, ao fazer isso, negava todo o mistério da divina economia encarnada, universalmente salvífica, enredando-se em conceitos helenísticos e rejeitando o “Deus de nossos Pais” em nome do “Deus dos filósofos.”

          Outra questão de importância vital, que o Concílio de Niceia foi chamado a resolver com o objetivo de promover a unidade eclesiástica na prática litúrgica, foi “quando e como devemos celebrar a Festa da Páscoa.” O 1700º aniversário da convocação deste Concílio trouxe novamente à tona a atualidade da questão da celebração comum da Ressurreição do Senhor. A Santa e Grande Igreja de Cristo ora para que os cristãos de todo o mundo retornem, em conformidade com os decretos do Concílio de Niceia, à celebração da Páscoa em um dia comum, como ocorreu por uma feliz coincidência neste ano atual. Tal decisão serviria como evidência e símbolo de um genuíno progresso na luta por nossa convivência e compreensão ecumênicas, por meio do diálogo teológico e do “diálogo da vida,” como testemunho tangível de nosso respeito prático por aquilo que recebemos da Igreja indivisa. A realização de tal objetivo, no contexto do aniversário deste ano, foi a visão conjunta do saudoso Papa Francisco de Roma e de nossa Modéstia. Seu falecimento, logo após toda a cristandade celebrar a Páscoa, enfatiza nossa responsabilidade de prosseguir nessa direção sem hesitação.

 

          Além disso, a obra canônica do Concílio de Niceia também foi de grande importância, ao formular e afirmar sinodalmente a consciência canônica perene da Igreja, estabelecendo o início e elevando o status do sistema metropolitano, bem como da posição proeminente e da responsabilidade ampliada de certos Tronos, dos quais emergiu gradualmente o sistema da Pentarquia. Na medida em que o legado canônico de Niceia é uma herança comum de todo o mundo cristão, o aniversário deste ano é compreendido como um convite ao retorno às fontes, ou seja, aos regulamentos canônicos primordiais da Igreja indivisa.

          O Trono Ecumênico de Constantinopla tem servido perenemente como o garantidor das decisões de Niceia. Este espírito da Grande Igreja também foi descrito por meio da Encíclica Patriarcal e Sinodal por ocasião do 1600º aniversário do Concílio, como sendo “o Primeiro Concílio Ecumênico e verdadeiramente o maior da Igreja.” A decisão de celebrar o aniversário como “um evento festivo e, se possível, em conjunto com todas as Igrejas Ortodoxas Autocéfalas, a fim de manifestar em unidade a fé e a perseverança até os dias de hoje de nossa Santa Igreja Ortodoxa no ensinamento e espírito daquele Concílio, cuja decisão inspirada, por um lado, estabeleceu e selou a única fé da Igreja, e por outro, apresentou de modo esplêndido a unidade da estrutura eclesial por meio da presença de delegados de todas as partes do mundo.”

Infelizmente, tal evento não se mostrou viável devido a circunstâncias excepcionais e à vacância do Trono Ecumênico. Em 19 de julho de 1925, o primeiro domingo após a entronização do Patriarca Basílio III, o “compromisso adiado” foi cumprido com a celebração de “uma Liturgia Patriarcal e Sinodal especial” na venerável Igreja Patriarcal. De particular importância eclesiológica é o fato de que a Encíclica sublinha o valor da adoção, pela Igreja de Constantinopla, da obrigação de celebrar este aniversário — “imenso para toda a cristandade” —, uma vez que está “mais diretamente associada e responsável pela festa.”

          O Concílio de Niceia constitui um marco na formação da identidade doutrinária e da estrutura canônica da Igreja. Ele permaneceu como modelo para o tratamento de questões de fé e de ordem canônica em nível ecumênico. O 1700º aniversário de sua convocação recorda à cristandade as tradições da Igreja antiga, o valor da luta mútua contra os equívocos acerca da fé cristã, e a missão dos fiéis de contribuir para a multiplicação dos “bons frutos” da vida em Cristo, segundo Cristo e orientada para Cristo no mundo.

          Hoje, somos chamados a destacar a mensagem duradoura do Primeiro Concílio Ecumênico de Niceia, as dimensões soteriológicas e as implicações antropológicas do termo homoousios, bem como o vínculo inseparável entre cristologia e antropologia em uma era marcada pela confusão antropológica e por intensos esforços para enfatizar o “meta-humano” como horizonte aberto e perspectiva de auto-divinização da evolução humana, com o auxílio da ciência e da tecnologia. O princípio da “realidade divino-humana” constitui a resposta ao impasse da visão contemporânea de um “homem-deus”. Por isso, a referência ao “espírito de Niceia” é um convite para voltarmo-nos aos aspectos essenciais de nossa fé, cujo núcleo é a salvação da humanidade em Cristo.

          Nosso Senhor e Salvador, Jesus Cristo, é a revelação plena e perfeita da verdade sobre Deus e o homem. “Quem me viu, viu o Pai” (Jo 14:9). O Verbo encarnado de Deus demonstrou “primeiro e sozinho”, como escreve São Nicolau Cabásilas, “o verdadeiro e perfeito ser humano, exemplar em conduta, no modo de viver e em todos os outros aspectos.”[3] Esta Verdade é representada no mundo pela única, santa, católica e apostólica Igreja; é a mesma Verdade que a nutre, a mesma Verdade que ela ministra. A Igreja veste a túnica da Verdade, “tecida pela teologia do alto,” sempre corretamente explicando e glorificando “o grande mistério da piedade,” evangelizando com palavras de fé, de esperança e de amor, enquanto antecipa o “dia sem fim que não conhece noite nem sucessão,” o reino vindouro do Pai, do Filho e do Espírito Santo

          A tarefa da teologia é revelar a dimensão soteriológica da doutrina e sua interpretação em termos existenciais, o que, juntamente com a participação no evento eclesial, exige sensibilidade e interesse genuíno pelo ser humano e pela aventura de sua liberdade. Nesse sentido, a proclamação da nossa fé no Verbo divino encarnado deve ser acompanhada pela nossa resposta concreta à Sua palavra salvadora: “Este é o meu mandamento: que vos ameis uns aos outros como eu vos amei” (Jo 15:12).

          Em memória, então, dos dons inefáveis que Ele fez e faz no mundo, glorificamos incessantemente o nome santíssimo e mais esplendoroso do Senhor de tudo e Deus do amor, por meio de quem conhecemos o Pai e por meio de quem o Espírito Santo veio ao mundo. Amém!

          Em 1º de junho, no ano do Senhor de 2025.



[1] Athanasius the Great, On the Divine Incarnation, PG 25.192.

[2] Athanasius the Great, Letter on the Councils of Ariminum in Italy and Seleucia in Isauria, PG 26.688.

[3] Nicholas Cabasilas, On the Life in Christ, PG 150.680.